Historia rasy Alaskan malamute
Alaskan Malamute jest jednym z najstarszych psów zaprzęgowych w Arktyce. Wiele tysięcy lat temu jego przodkowie wraz z rdzennymi mieszkańcami przekroczyli most lądowy między Syberią a Alaską.
Plemię znane jako Mahlemuci osiedliło się na Półwyspie Sewarda, położonym w zachodniej części Alaski i oddzielonym od Syberii przez Morze Czukocze. Za rozwój tej rasy odpowiedzialni byli przede wszystkim Mahlemuci, co doprowadziło do nazwania jej ich imieniem.
Te psy rasy Alaskan malamute są bardzo podobne do Siberian Husky, były używane głównie do ciągnięcia sań załadowanych jedzeniem i innymi zapasami przez jałowe tereny w mroźnych temperaturach. Dzięki tym psom możliwy był sprawny transport towarów pomiędzy…
Chatakter psa rasy Alaskan malamute
Podobieństwo Alaskan Malamute do wilka sprawia, że wielu myśli, że jest on powściągliwy i nieprzyjazny. Jednak pomimo tego, że jest psem niezależnym i nie chodzi zawsze za swoimi właścicielami, jest świetnym psem rodzinnym, z którym lubi się bawić i jest zawsze czuły. W przeciwieństwie do wielu innych ras, Malamute nie jest psem tylko jednego właściciela, mając bliskie relacje ze wszystkimi członkami rodziny.
Rasa ta jest również przyjaźnie nastawiona do wszystkich ludzi w ogóle, nawet jeśli są to obcy ludzie. Ta cecha, wraz z faktem, że mało szczeka, czyni go dobrym psem alarmowym i stróżującym. Jego bliskość krwi z wilkiem i fakt, że nigdy nie był.
Na co chorują psy rasy Alaskan malamute?
Ogólnie rzecz biorąc, jest to rasa zdrowa. Jednak, jak w przypadku każdej innej rasy, istnieją pewne choroby, które mogą ją dotknąć.
Dysplazja biodrowa i łokciowa, oba problemy dziedziczne, które zwykle dotykają duże rasy, są anomaliami, które mogą dotknąć Alaskan Malamute. Pierwszy z nich charakteryzuje się nieprawidłowym rozwojem głowy kości udowej i/lub panewki. Drugi charakteryzuje się nieprawidłowym rozwojem łokcia.
Innym problemem, który również związany jest z dużymi psami, a który może dotknąć Malamuta jest skręt żołądka. Dzieje się tak, gdy żołądek skręca się w sobie, tworząc węzeł i blokując przejście pokarmu. Kiedy to się stanie, pies powinien być pilnie zabrany do weterynarza, w przeciwnym razie ostatecznie umrze.
